- gardłować
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldegardlstrokowacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gardłować{{/stl_39}}{{stl_41}} (-uję){{/stl_41}}{{stl_7}} laut reden, krakeelen{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
gardłować
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
gardłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gardłowaćłuję, gardłowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić w zdenerwowaniu, krzyczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie zebrania dyrektor bardzo gardłował. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardłować — ndk IV, gardłowaćłuję, gardłowaćłujesz, gardłowaćłuj, gardłowaćował «przemawiać z przejęciem, z ożywieniem rozprawiać, mówić dużo i głośno» Gardłował przeciw nowemu zarządowi. Gardłuje za kandydatem … Słownik języka polskiego
gardłowanie — n I rzecz. od gardłować … Słownik języka polskiego
gębować — ndk IV, gębowaćbuję, gębowaćbujesz, gębowaćbuj, gębowaćował rub. «wymyślać komuś, pyskować; rozprawiać głośno, gardłować» Gębowała jak przekupka … Słownik języka polskiego
